SALLY NOACH

Disbelief

Letters

Even before the end of the war, my father started receiving thank you letters from Dutch people that he helped in the Lyon area from September 1940 - September 1942. These letters demonstrate a great amount of gratitude for my father’s actions; people thanking him for his prison visits – often followed by an unexpected camp or prison release – but also for the housing support, food (sausages are often mentioned), cigarettes, chocolates, and money that he provided. I have included many of these letters, each accompanied by a short quote. I hope that they will encourage further reading. Also included are four 'official' documents from the Lyon period, and three post-war testimonies. In 1967 an attempt was made to belatedly award my father a Royal Honor; I describe the outcome of this attempt in my book. I've also included six letters which my father received after the publication of his book "It had to be done"

Click on the title to read the letter

"...en last but not least het sauf-conduite, dat ik bij het verlaten van de gevangenis, alléén door Uw toedoen mocht vinden."

"Wat de nabije toekomst brengen zal, is onbekend - wat ik wel weet, is dat het niet eenvoudig zal zijn mijn dank U kunnen laten blijken voor hetgeen U voor ons in deze tijd heeft gedaan."

"Doch voordat ik vertrek nog even een briefje aan U om U nogmaals te bedanken voor alles wat U destijds voor me deed toen ik in die beroerde 'bajes' zat."

"Sinds enkele dagen zitten we dan eindelijk hier en ik maak van de gelegenheid gebruik U even een woordje te schrijven."

"Met Comfurius verliezen we een oprechte en trouwe strijdmakker, die door zijn joviaal karakter een ieder voor zich wist in te nemen."

"Ik zal niet vergeten wat U allemaal voor hem (=Max Comfurius) gedaan heeft tijdens zijn ziekbed, en dank u en uw vrouw namens zijn familie voor de laatste eer, bewezen bij zijn laatste rustplaats."

"Je bent niet alleen een braaf en rechtschapen zwoeger, je bent een held".

"Nous nous souviendrons toujours de votre inlassable dévouement qui a contribué aux excellents résultats que nous avons obtenus."

"...hij is aan zeer vele landgenooten van grooten dienst geweest..."

"In de ware zin des woords, ben jij een Menschenvriend."

"Merci pour votre bonne et confortable pensée"

"Tegenwoordig ben je down en moeten anderen eens voor jou gaan zorgen in plaats van jij voor hun."

The Dutch government felt that the ‘uncivilised’ diplomat needed to comply more with the (German and Vichy-French) rules. The high class and often anti-semitic members of the Dutch diplomatic service didn’t naturally gel with Sally Noach, an uneducated seller of carpets.

Sally’s son Jacques Noach (London, 1946) carried out extensive research into the ‘Sally Noach File’ and discovered some shocking revelations about the ‘support’ the London-based Dutch government provided to Dutch refugees. If it had been down to the Dutch civil servants, all Dutch refugees would have immediately been sent back from France to occupied Holland. There were also clear signs of a ‘politically correct’ form of antisemitism. Sally was discredited by the Dutch government and referred to as ‘uncivilised’. The Dutch Consul-General in France, Ate Sevenster articulated it clearly: “Jewish refugees are the lowest class.”

In 1969, Sally Noach was awarded the Royal Dutch Honorary Cross by Queen Juliana and Prince Bernhard. From the Dutch government however, Sally received only contempt. He published his war memoirs, titled “It had to be done” in 1971. Those memoirs have been included within this book.